اکنون جا دارد که ببینیم در دوره ی غیبت چه مسؤلیت هایی بر عهده منتظران قرار دارد.در این جا به مهم ترین این مسؤلیت ها اشاره می کنیم:
1-تقویت ایمان:عصر غیبت,عصر دو دلی و شک و تردیدهاست.در این دوره فتنه های پیدا شده و بی ایمانی تبلیغ می شود ولی مؤمن و منتظر حقیقی،به خود تردید راه نمی دهد و با یقین،برای فردای روشن آماده میشود.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)به حضرت علی(علیه السلام)فرمودند:
بزرگترین مردمان در ایمان و یقین،کسانی هستند که در روزگاران آینده زندگی می کنند،پیامبرشان را ندیده اند,امام انها در غیبت است و فقط به سبب خواندن خطی روی کاغذ(خواندن قرآن و احادیث معصومین)ایمان می آورند.1
2-ایجاد آمادگی در خود و جامعه:منتظر،عصر غیبت را عصر آماده باش برای یاری امام خود تلقی می کند و هر شب به امید شنیدن ندای امام سر بر بالین می گذارند. آنانکه در عصر غیبت با مستکبران زمان خود مبارزه نکرده و زندگی عملی خود را صحنه مبارزه با ابطل نساخته اند در روز ظهور به علت عدم آمادگی،مانند قوم موسی(علیه السلام) به حضرت مهدی(عج الله فرجه الشریف) خواهند گفت:
«تو و پروردگارت بروید و بجنگید ما اینجا می نشینیم.»2
3-تقویت معرفت و محبت نسبت به امام عصر(عج الله فرجه الشریف):افزایش محبت به حضرت مهدی(عج الله فرجه الشریف)و تقویت محبتی که به دنبال آن می آید وظیفه هر مسلمانی است.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می فرمایند:هر کس که دوست دارد خدارا در حال ایمان کامل ومسلمانی مورد رضایت او ملاقات کند،ولایت و محبت امام عصر(عج الله فرجه الشریف) را بپذیرد.3
4پیروی از امام عصر(عج الله فرجه الشریف):منتظر حقیقی تلاش می کند در عصر غیبت هم پیرو امام خود باشد و از ایشان تبعیت کند و این پیروی همه ابعاد فردی و اجتماعی را در بر می گیرد و تأسی از این کلام رسول خداست که می فرمایند:«حوشا به حال کسی که به حضور "قائم"برسد،در حالی که پیش از قیام او نیز پیرو او باشد.»4